New Optimist wil alles zijn wat fast fashion niét is. Vandaar ook de afkorting NO ihkvr de branding. De beide oprichters hadden jarenlang van dichtbij gezien hoe de fashion-industrie omgaat met duurzaamheid en waren daar klaar mee. Op zoek naar nieuwe businessmogelijkheden, leek hernieuwde kledingproductie in Nederland eerst onmogelijk. Maar een rondgang langs sociale ondernemingen deed het kwartje vallen.
Door de sociale component te verweven met lokale, circulaire productie moet New Optimist als nieuw Nederlandse kledingmerk succesvol kunnen worden. Op de langere termijn zet het bedrijf in op digitalisering van de productie. Dat begint bij digitaal design en de digitale 3D-presentatie van de nieuwe kleding aan consumenten. De oprichters geloven in het digitale kledingatelier. Daarmee wil men de kleinschaligheid terugbrengen, en daarmee tot betaalbare productie komen.
De afgelopen anderhalf jaar heeft New Optimist bewezen dat zijn hyperlokale model werkt. En dat de kleding aanslaat. De oprichters hebben niet de illusie dat de industrie straks alles lokaal gaat maken, maar ze bewijzen dat de toegepaste principes elkaar versterken. Dat als je lokaal produceert, je ook makkelijker een circulair businessmodel kunt bouwen. En dat veel elementen wel degelijk op grote schaal toepasbaar zijn. Het vanuit andere standpunten te vertrekken, bevrijdt je van hoe de industrie werkt.
New Optimist wil alles zijn wat fast fashion niét is. Vandaar ook de afkorting NO ihkvr de branding. De beide oprichters hadden jarenlang van dichtbij gezien hoe de fashion-industrie omgaat met duurzaamheid en waren daar klaar mee. Op zoek naar nieuwe businessmogelijkheden, leek hernieuwde kledingproductie in Nederland eerst onmogelijk. Maar een rondgang langs sociale ondernemingen deed het kwartje vallen.
Door de sociale component te verweven met lokale, circulaire productie moet New Optimist als nieuw Nederlandse kledingmerk succesvol kunnen worden. Op de langere termijn zet het bedrijf in op digitalisering van de productie. Dat begint bij digitaal design en de digitale 3D-presentatie van de nieuwe kleding aan consumenten. De oprichters geloven in het digitale kledingatelier. Daarmee wil men de kleinschaligheid terugbrengen, en daarmee tot betaalbare productie komen.
De afgelopen anderhalf jaar heeft New Optimist bewezen dat zijn hyperlokale model werkt. En dat de kleding aanslaat. De oprichters hebben niet de illusie dat de industrie straks alles lokaal gaat maken, maar ze bewijzen dat de toegepaste principes elkaar versterken. Dat als je lokaal produceert, je ook makkelijker een circulair businessmodel kunt bouwen. En dat veel elementen wel degelijk op grote schaal toepasbaar zijn. Het vanuit andere standpunten te vertrekken, bevrijdt je van hoe de industrie werkt.